| Streszczenie: |
Uczestnicy mają opaski na oczach. Siedzą w dwóch kręgach o tej samej liczbie osób, twarzami do siebie. Pozdrawiają się nawzajem. Następnie robią to, o co prosi facylitator.
Na przykład ściskają sobie dłonie, mówią co jedli na śniadanie, mówią komplement, ulubioną rzecz, ulubione zwierzę, lub coś bardziej złożonego: "Moje pierwsze wrażenie, kiedy cię zobaczyłem……”, “Od tej grupy oczekuję…”, "Co bym zrobił, gdybym wygrał bilion euro…”, “Mój największy sukces….” “Mój ukryty talent to….” Po każdym zadaniu osoby z jednego kręgu zmieniają miejsce – przesuwają się o jedno miejsce w prawo lub w lewo.
Jeśli niewidomemu facylitatorowi nie towarzyszy osoba widząca, powinien poprosić o pomoc uczestników, po kolei (jeden po drugim), bo jakaś pomoc osoby widzącej może być potrzebna, kiedy uczestnicy będą zmieniać miejsca (mogą potrzebować pomocy). |
| Pytania do przemyślenia i oceny: |
Po grze uczestnicy dzielą się uczuciami: Jak się czuli, biorąc udział w tym ćwiczeniu i nie widząc się nawzajem? Czy ich postrzeganie, ich zdaniem, różniłoby się, gdyby nie mieli opasek na oczy? Co było pomocne? Czy czuli się dobrze i komfortowo? Co im się podobało najbardziej? Co im się najbardziej nie podobało? itd.
|