Potrzebne materiały / sprzęt: |
- opaski na oczy dla uczestników, - od 5 do 10 przedmiotów dwuwymiarowych, - od 5 do 10 przedmiotów trójwymiarowych (takich samych jak ich dwuwymiarowe modele), - stoper dla facylitatora |
Instrukcje krok po kroku: |
Chociaż w warsztacie podnoszącym świadomość na temat dysfunkcji wzroku może uczestniczyć dowolna liczba osób, w tę grę może zagrać jednocześnie najwyżej trzech uczestników.
Dlatego facylitator na początku objaśnia zasady gry a następnie zaprasza do zabawy trzech ochotników.
Gracze mają zasłonięte oczy. Pozostali uczestnicy warsztatu zostają obserwatorami.
Facylitator układa na stole w losowej kolejności trójwymiarowe przedmioty oraz ich dwuwymiarowe modele. Przedmioty w 2D mogą mieć postać dotykowych rysunków zwanych też wypukłymi. Facylitator powinien przygotować je przed warsztatem. Warto skorzystać z już istniejących grafik dotykowych, wydrukowanych na drukarce brajlowskiej lub narysowanych przy użyciu gumowej tablicy do tworzenia wypukłych rysunków. Gracze z zasłoniętymi oczami siadają przy stole i muszą dobrać do każdego z prawdziwych przedmiotów jego płaską parę używając tylko dotyku. Mają na to 5 minut. Im więcej przedmiotów znajduje się na stole, tym weselsza, ale i trudniejsza staje się zabawa.
Gracz, który pierwszy znajdzie większość par w czasie jednej rundy, wygrywa.
Przykładowe przedmioty w 3D i 2D: łyżka, filiżanka, ołówek, szklanka, tafelka czekolady, mała sześcienna kostka, jabłko, piłeczka tenisowa, spinacz do ubrań, szczoteczka, itd. Zamiennie można też używać różnych figur geometrycznych.
Na koniec facylitator podsumowuje ćwiczenie zadając uczestnikom kilka pytań i prosząc o refleksje. Można w tym celu użyć przykładów z sekcji “Pytania do przemyślenia / Oceny”. |