Add@Me Learning Methods (PL)


Tytuł: Przerwa kawowa w ciemności
Streszczenie: Podczas tego ćwiczenia uczestnicy doświadczają jedzenia w ciemności, ale trwa to krócej, niż kolacja w ciemności. Uczestnicy będą starali się korzystać ze zmysłu smaku w celu rozpoznania różnych składników i potraw. Jednakże, przebywając w ciemności, będą mogli doświadczyć otoczenia wszystkimi zmysłami, za wyjątkiem wzroku.
Cele: Doświadczenie jedzenia w ciemności; Korzystanie ze wszystkich zmysłów, za wyjątkiem wzroku.
Potrzebne materiały / sprzęt: Całkowicie zaciemnione pomieszczenie. Do zaciemnienia pomieszczenia użyj zasłon, czarnej tektury, czarnej folii i czarnej taśmy. Przed rozpoczęciem działania upewnij się, że pomieszczenie jest całkowicie zaciemnione. Poproś osobę widzącą, żeby pozostała w tym pomieszczeniu przez co najmniej 5 minut w celu sprawdzenia, czy pomieszczenie jest rzeczywiście całkowicie zaciemnione. Potrzebnych jest 5 minut, ponieważ po kilku minutach oczy przyzwyczajają się i jeżeli jest chociaż odrobina światła, osoba może coś widzieć. Ustaw w pomieszczeniu stoliki i krzesła i wszystko, co jest niezbędne do przygotowania wspaniałej przerwy kawowej (kawa, herbata, cukier, ciastka, ciasto, sok owocowy, etc). Jeśli masz ochotę, możesz również zapewnić relaksującą muzykę w tle (np. muzyka fortepianowa).
Wielkość grupy: 6-8 osób
Czas trwania: 40 minut
Instrukcje krok po kroku: Lepiej jest przeprowadzić to działanie przy udziale więcej niż jednego facylitatora z dysfunkcją wzroku i, jeśli to możliwe, przy pomocy kilku osób widzących, które przebywając na zewnątrz zaciemnionego pomieszczenia będą wspierały płynną realizację tego działania. Po przygotowaniu pomieszczenia i elementów niezbędnych do przerwy kawowej, wyjaśnij uczestnikom to działanie i podkreśl, że jeżeli napotkają jakikolwiek problem czy trudność podczas przebywania w zaciemnionym pomieszczeniu, muszą zawołać facylitatora z dysfunkcją wzroku (mają nie próbować sami opuścić pomieszczenie, ale poinformować o jakiejkolwiek trudności i zwrócić się o pomoc do facylitatora z dysfunkcją wzroku). Jest to bardzo ważne dla ich bezpieczeństwa. Ponadto, podkreśl, że dla skuteczności tego działania ważne jest, żeby w zaciemnionym pomieszczeniu nie korzystać ani z zegarka, ani z telefonu komórkowego (dają światło). Teraz, po wyjaśnieniach, jesteś gotowy do udzielenia wsparcia uczestnikom wchodzącym do pomieszczenia. Możesz pomóc im we wchodzeniu pojedynczo, mogą też wchodzić w małych grupach (max 3 osoby na raz). Facylitator z dysfunkcją wzroku pomaga uczestnikom w zajmowaniu miejsc na przeciw stołu. Kiedy wszyscy uczestnicy już zajęli miejsca, facylitator z dysfunkcją wzroku rozpoczyna obsługę uczestników. Jeżeli w działaniu uczestnicy więcej niż jeden facylitator, jeden z nich (lub więcej) może serwować to, co zostało przygotowane na przerwę kawową, a drugi może w tym czasie zabawiać grupę. Na zakończenie przerwy kawowej facylitator może przynieść do pomieszczenia kilka świeczek, żeby uczestnicy mogli na nowo przyzwyczajać się do światła. Działanie kończy się podsumowaniem przeprowadzonym przez facylitatora przy wykorzystaniu kilku pytań do refleksji, np. zaproponowanych w części “Pytania do Refleksji / Ewaluacji”.
Pytania do przemyślenia i oceny: Na zakończenie działania facylitator prosi uczestników o podzielenie się swoimi wrażeniami, myślami i odczuciami. Można zadać np. następujące pytania: Co było dla was trudne? Jak się czuliście? Czego się nauczyliście / co odkryliście? Jak się czuliście jedząc w ciemności? Czy byliście w stanie rozpoznać, co jedliście? Jak myślicie, ile czasu spędziliście w tym pomieszczeniu? Jak się czuliście podczas interakcji z pozostałymi gośćmi w ciemności? Co czuliście?
Możliwe czynniki ryzyka: Facylitator musi wcześniej wiedzieć, czy uczestnicy mają jakieś alergie, nietolerancje pokarmowe, czy np. celiakię, w celu wyeliminowania jakichś konkretnych składników pokarmowych.  Jeżeli to działanie jest realizowane w szkole, facylitator musi wcześniej sprawdzić, czy może przynieść jakieś jedzenie z zewnątrz. Facylitator musi również być świadom faktu, że niektóre osoby mogą odczuwać niepokój lub panikę związaną z przebywaniem w ciemności. Bądź przygotowany do udzielenia uczestnikom wsparcia (również emocjonalnego) i wyprowadź ich z zaciemnionego pomieszczenia, jeżeli nie będą się czuli komfortowo.  Pomóż im w zrelaksowaniu się, żeby mogli ponownie wejść do zaciemnionego pomieszczenia, kiedy będą mieli na to chęć.
Wersje: N/A
Tagi: