Facylitator pyta uczestników, który rodzaj komunikacji ich zdaniem jest trudny i dlaczego? Również jaki rodzaj komunikacji uważają za łatwy i dlaczego?
Po wymianie opinii i dyskusji facylitator przedstawia cztery rodzaje komunikacji podkreślając ich podstawowe cechy w następujący sposób: - Komunikacja werbalna to rodzaj komunikacji ustnej, w której nadawca wyraża swoje myśli słowami. Ton głosu, jego wysokość i jakość słów grają podstawową rolę w komunikacji werbalnej.
- Komunikacja niewerbalna zawiera wszystko, czym się komunikujemy, oprócz słów (Ivy & Wahl, 2014). W literaturze twierdzi się, że że typ niewerbalny jest bardzo ważnym narzędziem, ponieważ przekazuje myśli, postawy, postrzeganie i znaczenie. Komunikacja niewerbalna odnosi się do ekspresji wokalnej.
- Komunikacja wizualna to rodzaj komunikacji odnoszący się do wykorzystania szyldów, wyświetlaczy, bilbordów, banerów, map itp.
- Komunikacja pisemna dotyczy wykorzystania pism, okólników, instrukcji, telegramów, notatek, e-maili, raportów, itp. aby wysłać komuś przekaz.
Kiedy powyższe cechy są dobrze zrozumiane przez wszystkich, facylitator zaprasza uczestników do łączenia się w pary i dopasowania swoich trudności i preferencji w zakresie powyższych czterech rodzajów komunikacji za pomocą własnych komentarzy. |