Add@Me Learning Methods Database (EL)

Η άσκηση θα διεξαχθεί σε μορφή διαγωνισμού. Πρέπει να υπάρχουν τουλάχιστον 3 ομάδες. Κάθε ομάδα πρέπει να αποτελείται από τουλάχιστον 2 μέλη: ένα άτομο με οπτική αναπηρία και ένα άτομο με μειωμένη όραση ή με όραση. Θα ετοιμαστεί ένα κομμάτι διαγωνισμού που μπορεί να περιλαμβάνει (ανάλογα με τον χώρο που χρησιμοποιείται): γραμμή εκκίνησης, καρέκλες, σχοινιά, πλαστικά μπουκάλια κ.λπ. (οποιοδήποτε υλικό πραγματικά μπορεί να χρησιμοποιθεί). Το στήσιμο των υλικών πρέπει να είναι όσο το δυνατόν πιο δύσκολο και να μοιάζει με πίστα με εμπόδια. Το άτομο με οπτική αναπηρία θα αρχίσει να περνάει όλα τα εμπόδια με βάση την κατεύθυνση που θα δώσει ο συμπαίκτης του/της. Κάθε άτομο από την ομάδα θα πηγαίνει εναλλάξ πάνω από την πίστα, αλλά το άτομο που θα δώσει τις οδηγίες πρέπει πάντα να είναι άτομο με τουλάχιστον μερική όραση. Για να ενισχύσει ο συντονιστής το παιχνίδι και να δημιουργήσει ενσυναίσθηση σε περίπτωση που ένας από τους συμμετέχοντες έχει φυσιολογική όραση ή έχει μειωμένη όραση τα μάτια του μπορούν να καλυφθούν. Η ομάδα που θα τερματίσει πρώτη την πίστα θα κερδίσει.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: απαγορεύεται η χρήση αιχμηρών ή επικίνδυνων αντικειμένων για τη δημιουργία της διαδρομής.

Η ομάδα λαμβάνει εργασίες που εξηγούνται καλά από τον συντονιστή (σε περίπτωση που η ομάδα είναι μεγαλύτερη από 20 άτομα, μπορούν να χωριστούν στα δύο, αυτό μπορεί επίσης να κάνει την άσκηση πιο ανταγωνιστική). Ο αριθμός των εργασιών είναι 30% μικρότερος από τον αριθμό των συμμετεχόντων. Ο χρόνος θα πρέπει να περιοριστεί όσο το δυνατόν λιγότερο, ώστε να μπορεί να πιεστεί. Ο συντονιστής δεν βοηθά την ομάδα/τις ομάδες αφού λάβει/ουν τις εργασίες, αλλά τις παρακολουθεί όλη την ώρα. Αφού περάσει ο χρόνος, η ομάδα παρουσιάζει τα αποτελέσματα και αυτό οδηγεί σε μια μικρή συζήτηση. 

Παράδειγμα εργασιών: 

Πίνετε 0,5 λίτρα νερό 

Βρείτε το άτομο με τα πιο μακριά μαλλιά

Βρείτε το άτομο με τα πιο κοντά μαλλιά

Μάθετε τι είναι για μεσημεριανό γεύμα,

Σημειώστε σε ένα τηλέφωνο τους αριθμούς τηλεφώνου όλων 

Μάθετε πώς να πείτε γεια σε 2 διαφορετικές γλώσσες 

Μάθετε πώς λέγεται το πλησιέστερο μπαρ κ.λπ… 

Χρησιμοποιήστε τη φαντασία σας για να δώσετε περισσότερες εργασίες στην ομάδα. Οι εργασίες πρέπει να προετοιμάζονται από τον συντονιστή πριν από τη δραστηριότητα. Ο συντονιστής μπορεί να χρειαστεί τη βοήθεια ενός ατόμου με όραση.

Ο συντονιστής ξεκινά την ιστορία: Π.χ. «Ήσουν σε ένα αεροπλάνο, οι αναταράξεις προκλήθηκαν εξαιτίας μιας τεράστιας καταιγίδας, οι συσκευές πλοήγησης έγιναν ξέφρενες και ο πιλότος έχασε τον προσανατολισμό του που βρισκόταν το αεροπλάνο… Έπρεπε να αγγίξουμε κάτω σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης. Τώρα είμαστε στο έρημο νησί , και πρέπει να οργανώσουμε τη ζωή μας εδώ…». είναι δυνατόν να ονομάσετε το νησί, να ονομάσετε το χωριό, τον τρόπο που λέμε γεια, τα τοτέμ.  

Οι συμμετέχοντες πρέπει να διανείμουν τους ρόλους και να οργανώσουν τη ζωή στο νησί (χρήσιμες προτάσεις: Πρέπει να χτίσετε τον οικισμό και να οργανώσετε τη ζωή σας σε αυτό το νησί: να παρέχετε τρόφιμα, να μοιράζεστε αποθέματα τροφίμων, να φροντίζετε για την ασφάλεια, προστασία από ζώα, κρύο, βροχή, ετοιμάστε μέρη για ύπνο, φαγητό, πρέπει να βρείτε έναν τρόπο να σηματοδοτήσετε την παρουσία σας σε αυτό το νησί στις βάρκες που περνούν.) Τι μπορείτε να κάνετε στο καλύτερο δυνατό για να βοηθήσετε τους άλλους; Πχ, κάποιος μπορεί να γίνει κομμωτής. θεσπίσει τους κανόνες που χρειάζονται στο νησί κ.λπ.

Όλοι οι συμμετέχοντες έχουν δεμένα μάτια και κάθονται γύρω από ένα τραπέζι ή κάθε συμμετέχων κάθεται στο δικό του τραπέζι. Ο συντονιστής εξηγεί ότι έχουν μπροστά τους βούτυρο/τυρί/κρέμα σοκολάτας/κ.λπ. και ότι πρέπει να ετοιμάσουν το δικό τους σάντουιτς.

Μπορείτε να αφήσετε στο τραπέζι μόνο ένα βάζο από όλα και να τους ζητήσετε να το ψάξουν πρώτα και να το μοιραστούν με τους άλλους.

Οι συντονιστές προετοιμάζουν μια εισαγωγή για την καθημερινή ζωή ενός ατόμου με οπτική αναπηρία. Θέματα όπως: ο σκύλος-οδηγός, το λευκό μπαστούνι ή ο ρόλος του συνοδού πρέπει να αντιμετωπιστούν.

Σύμφωνα με τα εργαλεία που διαθέτει κάθε συντονιστής, μπορεί να ζητήσει από τους συμμετέχοντες να βιώσουν καθοδήγηση μέσω λευκού μπαστουνιού/ ενός ατόμου με έναν σκύλο-οδηγό/ ενός συνοδού με όραση. Στο τέλος κάθε δραστηριότητας, ο συντονιστής ξεκινά μια ανατροφοδότηση με τους συμμετέχοντες.